ΚΕΝΤΡΟ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ (ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΤ)
 |
Κέντρο Αποκατάστασης Τραύματος: Το ΚΑΤ είναι ένα γενικό νοσοκομείο με ορθοπεδική κατεύθυνση, δέχεται διακομιδές απ' όλη τη χώρα, γι' αυτό και εφημερεύει καθημερινά για ορθοπεδικά περιστατικά, για βλάβες που προκαλούνται από κάθε είδους ατύχημα ή πάθηση.
Παρόλ' αυτά, τα «σχέδια» της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων για το ΚΑΤ είναι να απομείνει με λίγα ορθοπεδικά κρεβάτια και να μειωθούν τα χειρουργεία, να υποβαθμιστεί κι άλλο η αποκατάσταση. Αυτονόητα, το κενό που θα αφήσει μια τέτοια εξέλιξη, θα το καλύψει με το αζημίωτο ο ιδιωτικός τομέας, που ήδη κάνει χρυσές δουλειές στον ευαίσθητο χώρο της Υγείας.
Η μείωση του εργατικού, μη μισθολογικού «κόστους», που αποτελεί και κατεύθυνση της ΕΕ, έχει επιπτώσεις και στις υπηρεσίες Υγείας, στα δημόσια νοσοκομεία, όπως είναι το ΚΑΤ: Το κράτος όλο και λιγότερο αναλαμβάνει την ευθύνη και το κόστος της δημόσιας υγείας. Ετσι, έχουμε περικοπές στο προσωπικό, συρρίκνωση των αποδοχών και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, περικοπές στα υλικά, περικοπές σε δωρεάν υπηρεσίες για το λαό.
Από την άλλη, υποβαθμισμένες υπηρεσίες επί πληρωμή από τους ασθενείς και ένταση της επιχειρηματικής δράσης είναι το παρόν και τον μέλλον των δημόσιων νοσοκομείων, αν οι εργαζόμενοι στην Υγεία, μαζί με το λαό, δε βάλουν φρένο, διεκδικώντας η Υγεία να είναι μόνο δημόσια, χωρίς καμία επιχειρηματική δραστηριότητα, δωρεάν για όλους, να χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και οι ασθενείς του νοσοκομείου αναδείχτηκαν την Παρασκευή, στην περιοδεία της βουλευτή του ΚΚΕ, Διαμάντως Μανωλάκου στο ΚΑΤ. Μια εικόνα από την καθημερινότητα του Νοσοκομείου καταγράφει το σημερινό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη».
Στο Τμήμα Αποκατάστασης ξαναγεννιούνται άνθρωποι
Αντί να αναπτύσσονται νέα κρεβάτια, μειώνονται και αυτά που υπάρχουν!
 |
Η ΦΙΑΠ φιλοξενεί περιστατικά με σοβαρές αναπηρίες, σοβαρά κινητικά ή νοητικά προβλήματα. Οι τρεις μεγάλες ενότητες που ασχολείται κυρίως είναι: Οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, οι κακώσεις νωτιαίου μυελού - άτομα δηλαδή που χτυπάνε στη σπονδυλική στήλη και μένουν παραπληγικοί, τετραπληγικοί - άτομα που έχουν υποστεί αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Αυτές οι κατηγορίες καλύπτουν το 95-98% των περιστατικών που νοσηλεύονται.
«Αποστολή μας είναι η επανένταξη του ατόμου μετά από ένα σοβαρό ατύχημα ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Δηλαδή έχει σπάσει ένα άτομο τη σπονδυλική του στήλη, το χειρούργησε ο γιατρός, τι θα γίνει μετά; Πώς θα πάει στη δουλειά του, πώς θα περπατήσει, πώς θα ερωτευθεί, πώς θα ταξιδέψει, πώς θα ενεργηθεί, πώς θα πάμε μια βόλτα; Η δουλειά μας είναι ο νέος άνθρωπος που είχε π.χ. ένα τροχαίο πώς θα ξαναδουλέψει, θα ζήσει μια φυσιολογική ζωή, θα κάνει παιδιά, θα βγει στην κοινωνία και δεν θα γυρίζει στα φανάρια να κάνει επαιτεία», λένε γιατροί της κλινικής.
«Εχουμε 22 κρεβάτια αποκατάστασης και είναι πάντοτε γεμάτα με περιστατικά από όλη την Ελλάδα. Αν είχαμε περισσότερα, θα τα είχαμε υπερκαλύψει. Επίσης τη δουλειά τη βγάζουν οι ειδικευόμενοι Φυσικής Ιατρικής. Αν είχαμε παραπάνω μόνιμο ειδικευμένο προσωπικό, θα κάναμε περισσότερα πράγματα. Από το 1978που είμαι στο ΚΑΤ δεν έχει αναπτυχθεί ούτε ένα νέο κρατικό κρεβάτι αποκατάστασης, ενώ έχουν γίνει 3.000 ιδιωτικά...», υπογραμμίζει γιατρός της ΦΙΑΠ. Μάλιστα, με τον Οργανισμό του 2011, καταργήθηκαν κρεβάτια προς ανάπτυξη στο Εθνικό Κέντρο Αποκατάστασης, το οποίο έχει συγχωνευθεί με το ΚΑΤ.
Οι περικοπές εμπόδιο στην επιστήμη
Μια ομάδα επιστημόνων και εξειδικευμένου προσωπικού αναλαμβάνει αυτό το τεράστιο έργο της «αναγέννησης» ενός ανθρώπου: Ψυχολόγοι, λογοθεραπευτές, φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές. Οι περικοπές, η Υγεία ως εμπόρευμα, ως σχέση «κόστος - όφελος» βάζουν εμπόδια στην πλήρη ανάπτυξη αυτών των κυριολεκτικά ζωογόνων υπηρεσιών Υγείας. Είναι ενδεικτικό ότι στο νοσοκομείο δεν υπάρχει λογοθεραπευτής και καλείται ιδιώτης εξωτερικός συνεργάτης. Η πισίνα - ένα περιβάλλον άσκησης απαραίτητο και μοναδικό για ορισμένα περιστατικά - δεν λειτουργεί τα τελευταία 4 χρόνια, παρότι έχει αναμορφωθεί, επειδή δεν υπάρχει προσωπικό.
Τα βασικά εμπόδια στην αποκατάσταση, όπως τα περιγράφουν νοσηλευτές του τμήματος, είναι: Ο χώρος, η έλλειψη προσωπικού όλων των ειδικοτήτων, η έλλειψη υποδομών. «Δεν μπορεί μια κλινική αποκατάστασης, όπου κυκλοφορούν άρρωστοι με τα καρότσια, να είναι στον 5ο όροφο και το γυμναστήριο να είναι στο ισόγειο!».
Το νοσηλευτικό προσωπικό έχει την άμεση φροντίδα των ασθενών με πολλές και ιδιαίτερες ανάγκες. Παρ' όλα αυτά, ούτε εκπαιδεύεται, ούτε στηρίζεται ψυχολογικά. «Δεν γίνεται τίποτα για την εκπαίδευσή μας. Τα καθήκοντα είναι σύνθετα, η φροντίδα πιο εξειδικευμένη. Τα μαθαίνουμε όλα πάνω στη δουλειά, παρότι εξελίσσεται η επιστήμη και τα μέσα και θα μπορούσαμε να εξελισσόμαστε κι εμείς».
«Αλλο είναι ένας άνθρωπος που χτύπησε, θα χειρουργηθεί και θα πάει σπίτι του χωρίς πρόβλημα κι άλλο ένας που έμεινε παραπληγικός και δεν θα περπατήσει ξανά. Και μάλιστα πρόκειται κυρίως για νέους ανθρώπους. Είναι 30 ασθενείς (σ.σ. 22 κρεβάτια αποκατάστασης και 8 χειρουργική σπονδυλική) κι είμαστε 13 για όλες τις βάρδιες, άδειες, ρεπό», λένε στον «Ριζοσπάστη».
Τρεις νοσηλευτές το πρωί, δυο το απόγευμα και δυο τη νύχτα πρέπει να φροντίσουν 30 ασθενείς σε φάση αποκατάστασης, με σωματικές και ψυχικές βλάβες, με άρνηση, με πολλές ανάγκες. «Πολύ σκληρή και ψυχοφθόρα δουλειά. Υποφέρει το σώμα μας, αλλά επιβαρυνόμαστε και ψυχολογικά λόγω της χρονιότητας, της βαρύτητας των περιστατικών και της ιδιαίτερης ψυχοσύνθεσης των ασθενών. Ενας άνθρωπος πρέπει να αναδιοργανώσει τη ζωή του, να τη βάλει σε καινούργια δεδομένα...», λένε οι νοσηλευτές που αποτελούν τον «κρίκο» ανάμεσα στη θεραπεία του ασθενή και την επανένταξή του στην κοινωνία.
Ολο το νοσοκομείο έχει έναν ψυχολόγο, η ΦΙΑΠ δεν έχει έναν αποκλειστικά για τους ασθενείς της, ενώ για το προσωπικό δεν προβλέπεται ψυχολογική στήριξη...
Πώς «μετριέται» η ...αποδοτικότητα;
Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια γιατρού της ΦΙΑΠ: «Εμείς δουλεύουμε επειδή το αγαπάμε το αντικείμενο. Δεν είναι όμως έτσι η Ιατρική. Πρέπει να σου δίνει και την ευκολία, τα μέσα. Η Ιατρική δεν μπορεί να αφήνεται στον "ηρωισμό" του καθένα, δεν θα καθίσουν όλοι παραπάνω κι ας μην πληρωθούν, για να μην αφήσω μόνο τον ασθενή. Η Ιατρική δεν διδάσκει ανθρωπιά, είναι τεχνοκρατική διαδικασία. Εδώ έχω την αίσθηση ότι λειτουργούμε περισσότερο με την ανθρωπιά παρά με τις διευκολύνσεις και τα μέσα που θα έπρεπε να έχουμε. Εδώ οι περισσότεροι δουλεύουν για δυο, έτσι βγαίνει η δουλειά».
Σήμερα η κυβέρνηση, η ΕΕ μιλάνε για «αποδοτικότητα» και «αξιολόγηση» εργαζομένων, κλινικών και τμημάτων με κριτήριο το κέρδος. Στη ΦΙΑΠ ένας ασθενής κάθεται μήνες, υπάρχουν περιστατικά που πήγαν στο νοσοκομείο με χαμηλότατη δυνατότητα επικοινωνίας και καθόλου λειτουργικότητα και κάνουν τεράστια πρόοδο. Αυτοί με μια λογιστική λογική είναι κοστοβόροι, ασύμφοροι...
«Δεν μετριέται με τέτοια μέτρα και σταθμά η Ιατρική. Τότε εμείς εδώ θα ήμασταν "εγκληματίες" του συστήματος Υγείας, αφού κρατάμε 5 - 6 μήνες έναν παραπληγικό, αλλά αυτόν τον άνθρωπο τον βγάζουμε στην κοινωνία, πάει μπροστά, γίνεται μέχρι και ολυμπιονίκης. Οταν άνθρωποι ανάπηροι παντρεύονται, κάνουν παιδιά, πώς να μπει στο μέτρο, στη ζυγαριά το "κόστος" ή το "όφελος" όπως το εννοούν αυτοί;», συμπληρώνει.
Μόνο με κλειστά χειρουργεία θα δοθούν καλοκαιρινές άδειες
Οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό όλων των ειδικοτήτων οδηγούν σε εξάντληση τους εργαζομένους
«Η υποβάθμιση είναι καθημερινή. Αύριο θα είναι χειρότερα από σήμερα. Γιατί θα έχει χαλάσει ένα ασανσέρ, ένα μηχάνημα, θα συνταξιοδοτηθεί μια καθαρίστρια, θα φύγει ένας επικουρικός. Οι επιπτώσεις είναι στους ασθενείς, περισσότερα θα διαφεύγουν, λιγότερα θα αντιμετωπίζονται. Η εικόνα των γιατρών στο νοσοκομείο είναι από τη μια οι ηλικιωμένοι, που είναι διευθυντές, και από την άλλη οι ειδικευόμενοι...».
Με αυτά τα λόγια περιγράφει χειρουργός τι συμβαίνει μέσα στο ΚΑΤ, ένα νοσοκομείο με ειδικά τμήματα όπως άκρας χείρας και μικροχειρουργικής, σπονδυλικής στήλης, αθλητικών κακώσεων, ερευνητικό κέντρο σε οστικές παθήσεις, 7 ορθοπεδικές κλινικές, 2 γενικής χειρουργικής, αγγειοχειρουργικής, νευροχειρουργικής, γναθοχειρουργικής, πλαστικής χειρουργικής.
Ιδιαιτερότητα του νοσοκομείου είναι τα πολλά χειρουργεία που δουλεύουν όλο το 24ωρο.Καθημερινά, από τα έκτακτα περιστατικά του νοσοκομείου, 20 - 30 εισάγονται για χειρουργείο. Ωστόσο από τις 14 χειρουργικές αίθουσες οι 3 είναι εξοπλισμένες και κλειστές, λόγω έλλειψης προσωπικού, κυρίωςαναισθησιολόγων, που δεν υπάρχει περιθώριο να λείψει ούτε ένας, ούτε μια μέρα, διαφορετικά ακυρώνονται επεμβάσεις.
Οι ελλείψεις προσωπικού είναι γενικευμένες, π.χ. υπάρχουν κλινικές με 2 ειδικευμένους γιατρούς, αντί για 6, κι αυτοί δουλεύουν όλη μέρα. «Για να δοθούν άδειες θα κλείσουν κάποιες αίθουσες Ιούλη - Αύγουστο, θα ακυρωθούν επεμβάσεις», σημειώνουν χειρουργοί. Στα χειρουργεία για περιστατικά εκτός των ορθοπεδικών, που δουλεύουν καθημερινά, τα οφειλόμενα ρεπό κοντεύουν να φτάσουν τα 1.000 για το σύνολο των εργαζομένων.
Επιπλέον τα ορθοπεδικά και αγγειοχειρουργικά υλικά για επεμβάσεις είναι πανάκριβα και σημειώνονται ελλείψεις που προσπαθεί το προσωπικό να μπαλώσει. Εκφράζεται δε ο φόβος, επειδή κοστίζουν πολύ οι επεμβάσεις και δεν υπάρχει το αντίστοιχο «όφελος» για το νοσοκομείο, ότι σταδιακά τα προγραμματισμένα χειρουργεία θα γίνονται μόνο επί πληρωμή, είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα.
Το ιατρικό και νοσηλευτικό έργο δυσχεραίνουν μια σειρά παράγοντες: «Ανεβαίνει η θερμοκρασία στα χειρουργεία λόγω κακής συντήρησης του κλιματισμού - εξαερισμού. Αναγκαστικά πολλά προγραμματισμένα χειρουργεία αντί να γίνουν το πρωί, γίνονται το απόγευμα, που είναι για έκτακτα περιστατικά. Ταασανσέρ χαλάνε και καθυστερούν να μετακινηθούν οι νοσηλευόμενοι. Νύχτα και μάλιστα σε γενική εφημερία μπορεί να υπάρχει ένας τραυματιοφορέας για όλες τις εσωτερικές μεταφορές, για όλα τα τμήματα».
Μέσα σε αυτό το κλίμα οι ειδικευόμενοι δεν εκπαιδεύονται σωστά. «Μπαλώνουν κενά. Λόγω έλλειψης προσωπικού προετοιμάζουν τους ασθενείς για χειρουργείο, κάνουν εξετάσεις, συνταγογράφηση... Γενικά ο ένας κάνει τη δουλειά του άλλου. Η εκπαίδευση μένει πολύ πίσω, δεν οργανώνουμε εκπαιδευτικά συστήματα», λένε οι γιατροί.
Πληρώνουν αδρά οι ασθενείς
«Απ' όσους εισάγονται ζητάνε να ορίσουν τον τρόπο που θα πληρώσουν τα νοσήλια και τον ΑΦΜ τους. Ετυχε περιστατικό - από εργατικό ατύχημα - με κατάγματα της γνάθου και δεν τον έβαζαν χειρουργείο αν δε δήλωνε πώς θα πληρώσει, επειδή ήταν ανασφάλιστος!», τονίζει η Β. Πάκου.
Ενδεικτικά οι τιμές για ορισμένες συνήθεις επεμβάσεις είναι: Ανοιχτή χολοκυστεκτομή: 1.500 ευρώ - 3.900 ευρώ. Λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή: 1.600 ευρώ. Σκωληκοειδεκτομή: 764 ευρώ. Ολική θυρεοειδεκτομή: 1.366 ευρώ - 2.395 ευρώ.
Καταργούνται ορθοπεδικά κρεβάτια
Ανησυχητικά τα όσα προβλέπει ο Οργανισμός του 2012
Η οικονομική θηλιά σφίγγει στο ΚΑΤ μήνα με το μήνα. Την προηγούμενη βδομάδα η Διοίκηση του νοσοκομείου ανακοίνωσε πως σταματούν τα προγραμματισμένα χειρουργεία για την περίοδο Ιούλη - Αύγουστο, επειδή «στέγνωσαν» τα ταμεία. Ο προϋπολογισμός του νοσοκομείου το 2014 είναι στα 32,6 εκατ. ευρώ από 39 εκατ. ευρώ το 2013. Οι δαπάνες του νοσοκομείου το Α' τρίμηνο του 2014 υπερέβησαν κατά 20% τις προβλεπόμενες.
Μπορεί το υπουργείο Υγείας να έδωσε έκτακτη επιχορήγηση λύνοντας προσωρινά το πρόβλημα ή μεταθέτοντάς το στο μέλλον, πάντως τα σχέδιά του για το ΚΑΤ είναι να μειώσει τα κρεβάτια και το προσωπικό. Στον Οργανισμό του 2012 (σ.σ. προβλέπει τα τμήματα, τις κλίνες, το προσωπικό του νοσοκομείου):
- Δεν αναφέρονται 2 βασικά τμήματα του Νοσοκομείου: Χειρουργεία, Αποστείρωση.
- Μειώνονται τα «ορθοπεδικά κρεβάτια» κατά 44 (από 244 σε 200) με την κατάργηση 2 ορθοπεδικών κλινικών.
- Ενώ είχε προοπτική να αναπτυχθούν συνολικά 860 κρεβάτια, τα προς ανάπτυξη κρεβάτια περιορίστηκαν στα 650 και σήμερα στο ΚΑΤ λειτουργούν μόνο 550 κρεβάτιαπερίπου.
- Αποκλείονται και επίσημα ειδικότητες όπως καθαριστές, τραπεζοκόμοι και προσωπικό ασφάλειας από τον οργανισμό, καθώς επίσης και προσωπικό από την τεχνική υπηρεσία. Υπηρεσίες που από χρόνια έχουν δοθεί σε εργολαβικές εταιρείες.
- Μαζί με τα κρεβάτια κόβονται και οργανικές400 θέσεις προσωπικού όλων των ειδικοτήτων, που ποτέ δε συμπληρώθηκαν.
- Δεν αναφέρεται ο παιδικός σταθμός για τους εργαζομένους του νοσοκομείου, που λειτουργεί με ευθύνη του σωματείου και τη στήριξη του νοσοκομείου. Να σημειωθεί πως ο δήμος Κηφισιάς έχει εκφράσει κατά καιρούς τη διάθεση να περάσει ο παιδικός σταθμός στην ευθύνη του...
«Λογιστικά δεν εμφανίζονται ελλείψεις στο νοσοκομείο. Στη πραγματικότητα όμως οι ανάγκες και οι ελλείψεις είναι τεράστιες, πολύ περισσότερο σήμερα που έχουν συνταξιοδοτηθεί και πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν πολλοί συνάδελφοι και τα κενά ποτέ δεν αναπληρώθηκαν», λέει στο «Ριζοσπάστη» η Βούλα Πάκου, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων νοσοκομείου ΚΑΤ. Και προσθέτει: «Ενώ σήμερα στο ΚΑΤ εν ενεργεία είναι 561 εργαζόμενοι στο νοσηλευτικό τομέα, κυβέρνηση και διοίκηση επιβάλλουν με το νόμο της αξιολόγησης 84 να χαρακτηριστούν ανεπαρκείς. Δηλαδή 84 από αυτούς που "κρατάνε" τμήματα μόνοι τους, νύχτα!».
Κατά την περιοδεία της βουλευτή του ΚΚΕ, η Διοίκηση του νοσοκομείου είπε πως έχουν ζητήσει 12 γιατρούς (νευροχειρουργούς, παθολόγους κ.ά.) για να καλύψουν άμεσες, επείγουσες ανάγκες. Οι πραγματικές ανάγκες του νοσοκομείου είναι πολύ περισσότερες, ενώ πάγιο αίτημα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στο νοσοκομείο είναι να μονιμοποιηθούν και οι 25 επικουρικοί γιατροί.
«Συνθήκες πολέμου» για ασθενείς κι εργαζομένους
 |
Οπως σημειώνει νοσηλεύτρια σε χειρουργική κλινική του ΚΑΤ, «υπάρχει μεγάλη έλλειψη σε νοσηλευτικό προσωπικό σε όλες τις κλινικές. Για να πάρουμε 10 μέρες άδεια το καλοκαίρι δουλεύουμε χωρίς ρεπό, 3 ή 4 βράδια τη βδομάδα. Κάτω από 15 οφειλόμενα ρεπό δεν έχει κανένας και το καλοκαίρι θα αυξηθούν». «Προσπαθούμε να κρατάμε ένα επίπεδο γιατί τα χειρουργικά τμήματα είναι "βαριά". Μεγάλη βοήθεια δίνουν οι συγγενείς, όμως εμείς περιποιούμαστε τους ασθενείς. Επειδή λείπουν νοσοκόμοι ή τραυματιοφορείς αναγκαζόμαστε να αλλάζουμε άντρες ασθενείς, φέρνοντάς τους σε δύσκολη θέση», συμπληρώνει άλλη νοσηλεύτρια χειρουργικής κλινικής.
Στην καρδιολογική κλινική συχνά μία νοσηλεύτρια τη νύχτα έχει να φροντίσει ως και 22 ασθενείς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα και την ασφάλεια της νοσηλείας. «Δεν υπάρχει η μέγιστη δυνατή ασφάλεια σε ένα κρίσιμο τμήμα, με σοβαρά περιστατικά. Για στοιχειώδη ασφάλεια θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 3 νοσηλευτές το πρωί, 2 απόγευμα και βράδυ», λέει μια νοσηλεύτρια.
«Κυκλικά» λείπουν υλικά, δεν υπάρχει περίοδος με πληρότητα σε όλα. «Πότε δεν έχουμε σύριγγες, πάπιες, γάντια μιας χρήσης... Τρέχουμε στα τμήματα για να βρούμε από πιθανό στοκ, χάνοντας χρόνο από τη νοσηλεία και πολλές φορές οι συνοδοί των ασθενών βλέποντας την κατάσταση αγοράζουν είδη που θα έπρεπε να χορηγούνται», λένε οι νοσηλεύτριες.
Οι επιχειρηματικοί όμιλοι στην Υγεία, - προμηθευτές υλικών, ιατρικών εξοπλισμών, φαρμακευτικές, τεχνικές υπηρεσίες - η κερδοφορία τους και οι μεταξύ τους ανταγωνισμοί, βάζουν πρόσθετα εμπόδια στη σωστή λειτουργία των νοσοκομείων.
Είναι ενδεικτικό πως στο τμήμα Αποστείρωσηςτου ΚΑΤ από τα 4 πλυντήρια λειτουργούν τα 2 επειδή χρειάζονται συντήρηση και οι συμβάσεις με τις εταιρείες έχουν λήξει, με αποτέλεσμα εργαλεία με αίμα από επεμβάσεις ασθενών να παραμένουν ώρες προς αποστείρωση. Επιπλέον η επισκευή ενός μηχανήματος μπορεί να κοστίζει στο νοσοκομείο χιλιάδες ευρώ.
«Νέες συμβάσεις με εταιρείες καθυστερούν να γίνουν, η συντήρηση και η επισκευή μηχανημάτων - πλυντήρια, κλίβανοι κλπ. - μένει πίσω. Επίσης ορισμένες συμβάσεις δεν προβλέπουν παροχή υπηρεσιών τα Σαββατοκύριακα, έτσι, αν πάθει κάτι ένα μηχάνημα, περιμένουμε τη Δευτέρα... Πάντως η δουλειά βγαίνει από το φιλότιμο και όχι επειδή επαρκούν το προσωπικό και τα μέσα που διαθέτουμε», λένε οι εργαζόμενοι.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Ελένη ΜΑΪΛΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου