Χιλιάδες καρδιοπαθείς χωρίς αναγκαίες χειρουργικές επεμβάσεις

Τεράστιες οι ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές στα δημόσια νοσοκομεία, απαγορευτικό το κόστος στις ιδιωτικές δομές

Μια ακόμα πλευρά των συνεπειών που έχει για τα λαϊκά στρώματα η πολιτική εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης του τομέα της Υγείας, ιδιαίτερα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, παρουσιάζει σήμερα ο «Ριζοσπάστης».Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Θώρακος και Αγγείων (ΕΕΧΘΑ), τα χρόνια της κρίσης στην Ελλάδα διπλασιάστηκε ο αριθμός των καρδιοπαθών που δεν μπόρεσαν να χειρουργηθούν, επειδή οι λίστες αναμονής είναι απαγορευτικές στο δημόσιο τομέα και δεν είχαν τα χρήματα να πληρώσουν στον ιδιωτικό. Η κατάληξη μπορεί και να ήταν μοιραία για πολλούς απ' αυτούς.
Σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρ, ο υπολογισμός των καρδιοχειρουργικών (ΚΡΧ) επεμβάσεων που θα πρέπει να γίνονται σε μια χώρα, γίνεται με βάση τις επεμβάσεις ανά 1.000.000 κατοίκους στις ΗΠΑ και στη Γερμανία. Στις ΗΠΑ, οι ΚΡΧ είναι 1.222 και στη Γερμανία 1.227 το χρόνο ανά 1.000.000 πληθυσμό.
Με τον τύπο αυτό, στην Ελλάδα, που έχει πληθυσμό κοντά στα 11 εκατ., οι καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις -μπάι-πας, τοποθέτηση βαλβίδων, ανεύρυσμα θωρακικής αορτής κλπ-, που κρίνονται αναγκαίες σε ετήσια βάση, ξεπερνούν τις 13.000 και από την ΕΕΧΘΑ προσδιορίζονται σε 13.271.
Το 2009, οι ΚΡΧ που έγιναν στην Ελλάδα ήταν 10.737 και υπολείπονταν κατά (13.271 - 10.737 =) 2.534 όσων θεωρούνται αναγκαίες με βάση τα διεθνή στάνταρ. Δηλαδή, ακόμα και πριν από την κρίση, 2.500-3.000 καρδιοπαθείς ήταν αποκλεισμένοι απ' τις χειρουργικές επεμβάσεις, με δεδομένη την αδυναμία του δημόσιου τομέα να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες, λόγω ελλείψεων σε προσωπικό και υποδομές, αλλά και της αδυναμίας χιλιάδων ασθενών να προσφύγουν στον ιδιωτικό τομέα, λόγω έλλειψης χρημάτων.
Το 2014, οι ΚΡΧ μειώθηκαν ακόμα περισσότερο, στις 8.072. Δηλαδή, στη λίστα εκείνων που δεν μπορούσαν να χειρουργηθούν πριν την κρίση, προστέθηκαν άλλοι 2.665 καρδιοπαθείς. Επομένως, μετά την πενταετία της κρίσης, ο αριθμός των ασθενών που δε χειρουργούνται, αν και θα έπρεπε, ξεπέρασε τους (2.500 + 2.665 =) 5.165 το χρόνο, δηλαδή περίπου 5.200, όπως λένε οι επιστήμονες.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αυτοί που πλήγηκαν περισσότερο ήταν «τα χαμηλότερα και μεσαία οικονομικά στρώματα», ενώ την ίδια περίοδο, «παρατηρήθηκε μια δραματική ροή ασθενών από τον ιδιωτικό προς το δημόσιο φορέα», ο οποίος όμως, λόγω της πλημμελούς υποδομής και στελέχωσης των καρδιοχειρουργικών κλινικών, δεν μπορεί να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες.
Οπως φαίνεται και στον Πίνακα που δημοσιεύουμε, οι δημόσιες ΚΡΧ δομές, δηλαδή τα τέσσερα νοσοκομεία και οι εφτά πανεπιστημιακές κλινικές, είχαν αύξηση των επεμβάσεων κατά 38,12% και 11,49% αντίστοιχα. Την ίδια περίοδο, ο ιδιωτικός τομέας είχε μείωση 51,40%, παρουσιάζοντας ένα μέσο ετήσιο ρυθμό μείωσης 13,44%, όταν ο αντίστοιχος δείκτης μεταβολής για τα δημόσια νοσοκομεία και τις πανεπιστημιακές κλινικές είχε αύξηση 6,6% και 2,2%, αντίστοιχα.

πηγή rizospastis.gr