Με αφορμή τη νοσηλεία των ανασφάλιστων στα δημόσια νοσοκομεία

Παρέμβαση της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων στο «Αιγινήτειο» για δωρεάν νοσηλεία όλων. Να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο νοσοκομείο δεν δέχεται ασθενείς με βιβλιάριο Πρόνοιας, λόγω μειωμένου προϋπολογισμού...

Το ζήτημα των ανασφάλιστων - που σύμφωνα με τον ίδιο τον υπουργό Υγείας, Αδ. Γεωργιάδη, ανέρχονται μεταξύ 2 και 3 εκατομμυρίων - είναι ιδιαίτερα σοβαρό για τις αστικές κυβερνήσεις, από τη σκοπιά της διασφάλισης της «κοινωνικής συνοχής». Γι' αυτό προσπαθούν να το διαχειριστούν - και όχι να το λύσουν - με το ελάχιστο όμως δυνατό κόστος για τους επιχειρηματικούς ομίλους και το κράτος.

Στη στρατηγική της ΕΕ «ΥΓΕΙΑ 2014-2020», μεταξύ άλλων, αναφέρονται οι εξής κατευθύνσεις: «Διαχείριση της ακραίας φτώχειας», «ελάχιστα διαμορφωμένα πακέτα κάλυψης για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες», «δίκτυα ασφαλείας και ενίσχυσης του εθελοντικού κινήματος», εργαλεία για την «άμβλυνση των ανισοτήτων και τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής».
Εξειδικεύοντας το υπουργείο Υγείας την ευρωπαϊκή στρατηγική «Υγεία 2014-2020», προτείνει «για τους οικονομικά ασθενέστερους, αλλά και τις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες»: «Ανάπτυξη νέων τρόπων παροχής υπηρεσιών (service delivery model): Περαιτέρω ανάπτυξη και εξειδίκευση νέων μοντέλων παροχής υπηρεσιών υγείας (...) τα οποία μπορούν να στηρίζονται στο εθελοντικό κίνημα ή να αξιοποιούν και εναλλακτικούς τρόπους χρηματοδότησης».
Πρόκειται για υποτυπώδεις υπηρεσίες Υγείας μέσα από ένα δίκτυο κρατικών (ΠΕΔΥ - Δήμοι) και μη κρατικών δομών (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, εθελοντές, Εκκλησία) με τη στήριξη ΕΕ, κυβέρνησης, επιχειρηματιών κλπ. Τέτοια παραδείγματα αποτελούν τα Κοινωνικά Ιατρεία και Φαρμακεία, τα διάφορα κυβερνητικά προγράμματα, άλλες πρωτοβουλίες από ιδιώτες και επιχειρηματικούς ομίλους (π.χ. πρόγραμμα τηλεϊατρικής «Vodafone»).

Η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας πολλές φορές έχουν επαινέσει το έργο των Κοινωνικών Ιατρείων και Φαρμακείων, όπως και τις χορηγίες επιχειρηματικών ομίλων στο πλαίσιο της «Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης», γιατί απαλλάσσονται από ένα σημαντικό μέρος των ευθυνών τους. Στην πραγματικότητα, όπως συμβαίνει και σε άλλες χώρες της ΕΕ, η τάση είναι αυτές οι «άτυπες δομές» να ενταχθούν επίσημα στο σύστημα Υγείας, να αποτελούν μέρος ενός ενιαίου δικτύου δομών και υπηρεσιών, με ιδιαίτερο το ρόλο της Τοπικής Διοίκησης.Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, λέει ξεκάθαρα πως αυτές οι δομές θα μείνουν και θα ενισχυθούν και κατά τη διακυβέρνησή του, ως «νέο» μοντέλο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Αλλωστε, αποτελεί θέση του η σύνδεση των Κοινωνικών Ιατρείων - Φαρμακείων με τα δημόσια νοσοκομεία.

Σε αυτό το πνεύμα και με δεδομένη τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, τις διαρκείς περικοπές της χρηματοδότησης της Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, την απαλλαγή και ελάφρυνση των επιχειρηματικών ομίλων για χάρη της καπιταλιστικής ανάπτυξης, των επενδύσεων, το υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες τη νοσηλεία των ανασφάλιστων στα δημόσια νοσοκομεία. Οπως είπε ο υπουργός Υγείας, «αυτά τα νοσήλια θα καλύπτονται από τον εθνικό προϋπολογισμό των νοσοκομείων», «εάν χρειαστεί, το κράτος θα δηλώνει την παρουσία του».

Αρα, σύμφωνα με τον υπουργό, κριτήριο των παροχών προς τους ανασφάλιστους, είναι το «κόστος» που μπορεί να «σηκώσει» ο προϋπολογισμός των νοσοκομείων. Σύμφωνα, όμως, με τα συγκριτικά στοιχεία των πρώτων τριμήνων του 2013 και του 2014, μειώθηκαν κατά 9% οι δαπάνες στο ΕΣΥ. Ειδικότερα, κατά 12,2% μειώθηκαν οι δαπάνες για φάρμακα, υγειονομικό και ορθοπεδικό υλικό και αντιδραστήρια. Συνολικά, οι δαπάνες Υγείας του προϋπολογισμού για το 2014 είναι μειωμένες κατά 19,7% σε σχέση με το 2013 - και ειδικότερα είναι μειωμένες κατά 32,2% οι κρατικές επιχορηγήσεις προς τα δημόσια νοσοκομεία.
Ο υπουργός Υγείας, μάλιστα, είχε το θράσος να ισχυριστεί πως οι περικοπές στις δαπάνες Υγείας έδωσαν τη δυνατότητα για νοσηλεία και των ανασφάλιστων! Λέει δηλαδή ότι η βαριά φορολογία, οι αυξημένες εισφορές, οι απευθείας πληρωμές για είσοδο στις δημόσιες δομές Υγείας, για εξετάσεις τόσο στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, όσο και στα δημόσια νοσοκομεία, το χαράτσωμα για φάρμακα, ένα ευρώ ανά εκτέλεση συνταγής κλπ. όλων των ασθενών, είναι μέτρα που επέτρεψαν στην κυβέρνηση να αποφασίσει τη νοσηλεία των ανασφάλιστων.
Αν αυτό δεν λέγεται μοίρασμα της φτώχειας, παίρνοντας από τους φτωχούς και δίνοντας κατιτί στους εξαθλιωμένους, με ελάχιστες παροχές, που συμπιέζονται προς τα κάτω για όλους, τότε πώς λέγεται;
Για παράδειγμα, αφού οι Μονάδες Υγείας του ΠΕΔΥ έμειναν με τους μισούς γιατρούς, χωρίς εργαστήρια και ορισμένες θα κλείσουν ή θα συγχωνευτούν με γειτονικά Κέντρα Υγείας, τότε ...επιτράπηκε η πρόσβαση και στους ανασφάλιστους. Αντίστοιχα, όταν η κυβέρνηση το καλοκαίρι του 2013 καταργούσε 8 νοσοκομεία σε όλη τη χώρα, ισχυριζόταν πως αυτό είναι απαραίτητο, προκειμένου να ανοίξουν ορισμένα κλειστά κρεβάτια άλλων νοσοκομείων!
Την ίδια στιγμή, πολλές περιοχές της χώρας έχουν μείνει χωρίς γιατρούς κι υποδομές, περιμένοντας τα ...καραβάνια εθελοντισμού των εταιρειών και του κράτος για να κάνουν βασικές προληπτικές εξετάσεις μια φορά το χρόνο. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση καλεί το λαό να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι πρέπει το επίπεδο των δωρεάν κρατικών παροχών και των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας να πέσει στα Τάρταρα, για να «εξασφαλίσει» το κράτος την πρόσβαση όλων σε αυτές!
Να σημειωθεί δε πως δεν είναι μόνο οι ανασφάλιστοι, οι άποροι, οι εξαθλιωμένοι, αλλά και όλοι όσοι έχουν ουσιαστικά αποκλειστεί από τις κρατικές υπηρεσίες Υγείας, λόγω ελλείψεων και περικοπών, όπως κάτοικοι απομακρυσμένων περιοχών, νησιώτες, ασφαλισμένοι που δεν μπορούν να πληρώσουν συμμετοχές για εξετάσεις, φάρμακα κ.ά. Γι' αυτό και στα κείμενα της ΕΕ και του υπουργείου Υγείας δεν γίνεται «στενά» λόγος για ανασφάλιστους, αλλά για «ευάλωτες ομάδες» και «οικονομικά ασθενέστερους».

Σίγουρα οι ανασφάλιστοι είναι σε χειρότερη μοίρα. Ομως τόσο οι ασφαλισμένοι, όσο κι οι ανασφάλιστοι αντιμετωπίζονται από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών ως «κόστος» που πρέπει να φύγει πάνω από το κράτος. «Δεν γίνεται ο ασφαλισμένος να έχει τις ίδιες παροχές με τον ανασφάλιστο», έχει δηλώσει ο υφυπουργός Υγείας, Αντ. Μπέζας. Στον ασφαλισμένο, λένε «κοστίζεις πολύ, έχεις ήδη πολλές παροχές» και στον ανασφάλιστο λένε «δεν γίνεται να έχεις τόσα, αφού δεν πληρώνεις εισφορές»!

Και οι δυο κατηγορίες πρέπει να «χωνέψουν» ότι χρήματα για τις ανάγκες τους δεν υπάρχουν, αφού αυτά πηγαίνουν για την ανταγωνιστικότητα, τις επενδύσεις, τις διευκολύνσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Τα είπαν τις προάλλες και στη γενική συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών και Επιχειρήσεων...
Και οι δυο κατηγορίες στην πραγματικότητα έχουν εξαιρετικά δύσκολη πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας, παρά την εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης. Ετσι, αυτό που προσφέρει η κυβέρνηση είναι «ελεύθερη» πρόσβαση σε νοσοκομεία με εισιτήριο 5 ευρώ, με συμμετοχές σε εξετάσεις, σε νοσοκομεία που έχουν «στεγνώσει» από υλικά και φάρμακα, σε νοσοκομεία όπου οι λίστες αναμονής για χειρουργείο είναι πολύμηνες. «Ελεύθερη» πρόσβαση σε ένα δημόσιο σύστημα Υγείας που όλο και υποβαθμίζεται, όλο και εμπορευματοποιείται. Απομένει, φυσικά, να δούμε και πόσο «ελεύθερη» θα είναι στην πράξη ακόμη κι αυτή η ελάχιστη πρόσβαση που ανακοίνωσε το υπουργείο Υγείας για τους ανασφάλιστους...
Η μόνη πραγματική λύση είναι να αποσυνδεθεί η παροχή δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης από τις ασφαλιστικές εισφορές και τα Ταμεία. Η Υγεία, η Πρόνοια, τα φάρμακα να είναι για όλους δωρεάν και να χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ολοι να έχουν δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη υψηλού επιπέδου, άσχετα αν έχουν δουλειά, ένσημα, ασφάλιση.

πηγή rizospastis.gr

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΚΥ ΜΑΝΤΟΥΔΙΟΥ

πρός :Διοικητή  5^ης ΥΠΕ ,ΓΝ Χαλκίδας

Από                                              

Ιατρούς Κ.Υ.Μαντουδίου.      

Κύριε διοικητά,

Σας είναι γνωστό το  τεράστιο πρόβλημα έλλειψης οδηγών 

ασθενοφόρου στο Κ.Υ.Μαντουδίου. Μετά την μετακίνηση των

 δύο οδηγών, στα Νοσοκομεία Καρύστου και    Κύμης , έχει σαν

αποτέλεσμα το Κ.Υ.Μ να παραμένει  ακάλυπτο τις  δύο από τις

 τρείς βάρδιες της ημέρας.

Το ΕΚΑΒ αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες της περιοχής,  και 

εμείς οι ιατροί γινόμαστε αποδέκτες των διαμαρτυριών και της

 οργής των συνοδών των ασθενών που δεν μπορούν να 

διακομιστούν, μιας οργής που μας καταρρακώνει Ιατρικά και 

μας προσβάλει σαν πολίτες.

Παρακαλούμε όπως μεριμνήσετε συντόμως για την επίλυση 

του ανώτερου προβλήματος, πριν χρειαστεί να αναζητηθούν 

ευθύνες από κακή έκβαση στην υγεία του ασθενούς που

προκλήθηκε από την  έλλειψη  ασθενοφόρου.                                                                                                                                             

 Με εκτίμηση

Οι ιατροί Κ.Υ .Μαντουδίου

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΝΕΥΒ

Το ΚΥ Μαντουδίου έχει μείνει με έναν οδηγό ασθενοφόρου που καλύπτει μία βάρδια που είναι η βραδυνή κυρίως. Αυτό είναι απαράδεκτο και αδιανόητο για τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής. 
Σήμερα μάλιστα διακομίστηκε μία ασθενής στο Νοσοκομείο Χαλκίδας από την περιοχή της Αγ.΄Αννας με κάταγμα ισχίου με αγροτικό ιδιωτικής χρήσεως αυτοκίνητο συγγενών της ασθενούς. 

Η ΕΙΝΝΕΥΒ καταγγέλλει δημόσια το γεγονός αυτό και θέτει τους υπεύθυνους του υπουργείου Υγείας προ των ευθυνών τους καθώς και ζητεί από την εισαγγελική αρχή να προστατεύσει τόσο το κύρος των Ιατρών, που αδίκως δέχονται τις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες των ασθενών και των συγγενών τους, όσο και την Δημόσια Υγεία που βρίσκεται σε κίνδυνο.

 ΑΝΤΩΝΙΟΣ-ΠΑΡΙΣ ΣΩΤΟΣ

 ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΙΝΝΕΥΒ

Πάνω από 1 δισ. η συμμετοχή των ασθενών στα φάρμακα

 Οι χτεσινές ανακοινώσεις της κυβέρνησης αφήνουν στο απυρόβλητο την κερδοφορία της φαρμακοβιομηχανίας Οι αυξομειώσεις στη συμμετοχή των ασθενών δε επηρεάζει την υψηλή κερδοφορία των φαρμακοβιομηχάνων Ανεπαίσθητες μειώσεις των συμμετοχών στην αγορά φαρμάκων για τους ασθενείς και ταυτόχρονα γαλαντόμες αποφάσεις για τη φαρμακοβιομηχανία, περιείχαν οι χτεσινές εξαγγελίες του υπουργού Υγείας. Ο Αδωνις Γεωργιάδης ανακοίνωσε την αύξηση τη Ασφαλιστικής Τιμής (ΑΤ) σε πολλά φάρμακα, ούτως ώστε να μειωθεί η μεσοσταθμική συμμετοχή των ασθενών στη φαρμακευτική δαπάνη κατά 2% - 2,5%. 

Οι συμμετοχές που πληρώνει ο ασφαλισμένος, είναι 0%, 10% και 25% επί της ΑΤ, η οποία καθορίζεται, όπως είπε χτες ο υπουργός Υγείας, από ένα μέσο όρο γενοσήμων φαρμάκων που κατέχουν το 20% της αγοράς. Σ' αυτές τις συμμετοχές, προστίθενται η διαφορά μεταξύ της Λιανικής Τιμής (ΛΤ) και ΑΤ, το ένα ευρώ ανά συνταγή, τα φάρμακα της αρνητικής λίστας και τα Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα (ΜΗΣΥΦΑ). Συνολικά, οι συμμετοχές των ασθενών μεσοσταθμικά ανέρχονται, μέχρι τώρα, σε 26% - 27% επί της συνολικής δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης (αυτά που πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ συν οι συμμετοχές των ασθενών). Σύμφωνα με τον υπουργό, τώρα θα μειωθούν σε 24,5% - 25%. Η συμφωνία με την τρόικα για το 2014, είναι η καθαρή δημόσια φαρμακευτική δαπάνη να μην ξεπεράσει 1,096 δισ. ευρώ, ενώ η συνολική δημόσια φαρμακευτική δαπάνη δεν πρόκειται να συγκρατηθεί κάτω από 2,25 - 2,3 δισ. ευρώ.

 Προαλείφεται, δηλαδή, ότι οι ασθενείς θα πληρώσουν απ' την τσέπη τους παραπάνω από 1 δισ. ευρώ για φάρμακα το 2014, όπως αποκάλυψε ο «Ρ» (27.4.2014). Θα πληρώσουν τα ίδια χρήματα που πλήρωσαν και το 2013, δηλαδή 2 δισ. ευρώ σε δυο χρόνια. Μειώνοντας τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη και διατηρώντας υψηλή τη συμμετοχή των αρρώστων, η κυβέρνηση εξασφαλίζει σταθερό το μερίδιο της φαρμακοβιομηχανίας στην αξία των φαρμάκων που διατίθενται στην ελληνική αγορά. Κατ' επέκταση διασφαλίζει την απαραίτητη κερδοφορία της φαρμακοβιομηχανίας, ντόπιας και ξένης. Στο πλαίσιο αυτό, ο υπουργός Υγείας ανακοίνωσε και την ένταξη 300 «καινοτόμων φαρμάκων» - που είχαν πάρει τιμές απ' το Γενάρη - στη «θετική λίστα», προκειμένου στο εξής να αποζημιώνονται κατ' αναλογία απ' τον ΕΟΠΥΥ (μέχρι τώρα πληρώνονταν εξ ολοκλήρου από τον ασθενή). Στα «καινοτόμα φάρμακα», η φαρμακοβιομηχανία καθορίζει τις τιμές με μονοπωλιακά κριτήρια, παρότι στην Ελλάδα υπολογίζονται ως ο μέσος όρος των τριών φτηνότερων χωρών της ΕΕ. Ταυτόχρονα, ανακοίνωσε τη δυνατότητα διάθεσης των λεγόμενων ακριβών φαρμάκων και απ' τα ιδιωτικά φαρμακεία, ενώ μέχρι τώρα διατίθονταν από τα φαρμακεία των νοσοκομείων και του ΕΟΠΥΥ.

πηγή rizospastis.gr

Η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα «θεραπευτικά πρωτόκολλα»

Μιλώντας την Τετάρτη στο 1ο Συνέδριο της Ελληνικής Φαρμακοβιομηχανίας, ο υπουργός Υγείας υπερασπίστηκε τη θέσπιση πλαφόν στη συνταγογράφηση φαρμάκων, διαγνωστικών και παρακλινικών εξετάσεων, που θα οδηγήσει σε αύξηση των πληρωμών από τους αρρώστους για φάρμακα και για υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ). Για το πλαφόν, η κυβέρνηση επικαλείται την υπέρβαση του ορίου της φαρμακευτικής δαπάνης, που προβλέπει η συμφωνία με την τρόικα.

Μιλώντας σε στελέχη των φαρμακοβιομηχανιών, ο Αδ. Γεωργιάδης είπε στο συνέδριο: «Το πιο εύκολο για έναν υπουργό είναι να πει πάρτε όσα φάρμακα θέλετε και μετά να τα πάρω πίσω με το clawback (σ.σ. χρήματα που επιστρέφουν οι φαρμακοβιομηχανίες στον ΕΟΠΥΥ, για να καλυφθεί μέρος της υπέρβασης της καθαρής δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης). Κόβει αρκετά το μυαλό μου για να καταλάβω πόσο επικίνδυνο θα ήταν αυτό, αν φτάναμε σε έναν clawback της τάξεως 300 - 400 εκατ. ευρώ κυρίως για τις μικρές επιχειρήσεις που θα έπρεπε να κλείσουν την επόμενη μέρα.
Δεν θέλουμε να επιτρέψουμε να γίνει αυτό. Συμφέρον μας είναι να ελέγχουμε αυτήν την υπέρβαση σε τέτοιο βαθμό, που να μην καταστρέψουμε την αγορά του φαρμάκου. Αρα, μας ενδιαφέρει να ελέγχουμε τη δαπάνη. Και ναι, θα ήταν πολύ ιδανικότερος τρόπος να ελέγχουμε τα πάντα με θεραπευτικά πρωτόκολλα, που θα λειτουργούσαν με registries και όλα τα υπόλοιπα μέτρα. Ομως επειδή αυτό θα πάρει κάποιο χρόνο κι εμείς δεν έχουμε χρόνο, πάμε τώρα να το ελέγξουμε με τους τρόπους που περιγράφονται στη σημερινή τροπολογία».

Ο Αδ. Γεωργιάδης υπερασπίζεται το πλαφόν στη συνταγογράφηση των φαρμάκων και καταλήγει να εκθειάζει τα λεγόμενα «θεραπευτικά πρωτόκολλα», για τα οποία θα μιλήσουμε παρακάτω. Δεν είναι όμως ο μόνος που θα ήθελε αυτά να εφαρμοστούν άμεσα. Μιλώντας στο ίδιο συνέδριο, ο Γιάννης Μπασκόζος, υπεύθυνος του τομέα Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, υποστήριξε κι αυτός τα θεραπευτικά πρωτόκολλα. Κατηγόρησε μάλιστα την κυβέρνηση ότι καθυστερεί να τα θεσπίσει, λέγοντας πως «εμείς θα αποφασίζουμε τις προτεραιότητες της χώρας».Προς επιβεβαίωση της θέσης του ΣΥΡΙΖΑ για τα θεραπευτικά πρωτόκολλα, παραθέτουμε τα όσα είπε ο Δημήτρης Βαρνάβας, πρόεδρος των Νοσοκομειακών Γιατρών και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στο διαδικτυακό «Tvxs.gr», που ανήκει στον επίσης υποψήφιο ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιο Κούλογλου. Αντιγράφουμε:
«Ο Δημήτρης Βαρνάβας συμφωνεί πως θα πρέπει να υπάρξει ένας περιορισμός στην υπερσυνταγογράφηση, σημειώνοντας ωστόσο πως η λύση δεν είναι το πλαφόν, αλλά τα θεραπευτικά πρωτόκολλα (...) Με τα θεραπευτικά πρωτόκολλα, που έχουν εκπονηθεί σε ελληνικό, αλλά και διεθνές επίπεδο, προβλέπεται συγκεκριμένη θεραπευτική αγωγή για κάθε πάθηση. Μέσω αυτών μπορεί να περιοριστεί η υπερσυνταγογράφηση καθώς για κάθε πάθηση υπάρχει μια συγκεκριμένη θεραπεία και χορηγείται η αντίστοιχη φαρμακευτική αγωγή. "Αυτό σε περιορίζει εκ των πραγμάτων", υπογραμμίζει ο κ. Βαρνάβας».
Με άλλα λόγια: Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να διαφωνεί με τη θέσπιση πλαφόν στη συνταγογράφηση, αλλά συμφωνεί με την κυβέρνηση ότι ο καλύτερος δρόμος για να ελεγχθεί (και να μειωθεί) η φαρμακευτική δαπάνη από το κράτος και τα Ταμεία, είναι να προχωρήσουν τα λεγόμενα θεραπευτικά πρωτόκολλα. Ας δούμε όμως τι είναι αυτά, μέσα από ένα άρθρο που φιλοξένησε η ΚΟΜΕΠ το 2011 (http://www.komep.gr/arxeio/2011/86-2011-2/131-2012-09-17-07-51-48), με τίτλο: «Ιατρικά Πρωτόκολλα: Εργαλεία εμπορευματοποίησης της Υγείας».

Τι είναι τα «πρωτόκολλα»;

Τι είναι τα θεραπευτικά πρωτόκολλα; Γράφει το άρθρο: «Τα πρωτόκολλα ιατρικών πράξεων - φαρμάκων είναι πακέτα προκαθορισμένων - τυποποιημένων εξετάσεων, φαρμάκων και θεραπειών, που στηρίζονται σε έρευνες φαρμακευτικών και άλλων εταιρειών, με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στον τομέα της Υγείας. Πρόκειται για επικίνδυνη μέθοδο που υποβαθμίζει τις υπηρεσίες Υγείας, παρεμβαίνει και χειραγωγεί το επιστημονικό έργο των γιατρών.
Με πρόσχημα τον εξορθολογισμό, η κυβέρνηση παρεμβαίνει και χειραγωγεί το επιστημονικό έργο των γιατρών, καθώς αυτοί θα είναι υποχρεωμένοι να λειτουργούν όχι με βάση το δικό τους επιστημονικό κριτήριο, αλλά με βάση τα πρωτόκολλα που θα τους καθορίζουν οι εννέα τριμελείς επιτροπές που έχουν δημιουργηθεί από τον ΕΟΦ, προκειμένου να διαμορφωθούν οδηγίες για ισάριθμες παθήσεις (Ογκολογία, Αρρυθμίες, Φλεβική θρόμβωση, Λοιμώξεις, Καρδιαγγειακά, Ψυχιατρική, Αιματολογία, Γαστρεντερολογία, Ρευματολογία), ενώ αναμένεται να υπάρξουν και νέες επιτροπές και για άλλα νοσήματα, σύμφωνα πάντα με τις επιταγές του κεφαλαίου».
Η «αλυσίδα» είναι η εξής: Με βάση τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο ασθενής, ο γιατρός θα του συστήνει μια προκαθορισμένη θεραπεία, η οποία βασίζεται στην επιστημονική έρευνα. Ποιος, όμως, ελέγχει και ποιος χρηματοδοτεί αυτήν την έρευνα και για ποιο σκοπό; Οι φαρμακευτικές και άλλες εταιρείες, με στόχο το κέρδος τους. Αρα, ανάλογα διαμορφώνονται και τα κριτήρια με τα οποία γίνεται η διάγνωση των παθήσεων και καθορίζεται το «πακέτο» της θεραπείας.
Για την έρευνα, στην οποία βασίζονται τα πρωτόκολλα, το άρθρο αποκαλύπτει: «Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, η έρευνα χρηματοδοτείται κατά 93,3% από τη βιομηχανία, κατά 3,5% από ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια και κατά 3,2% από τις κρατικές δαπάνες (...) Περίπου το 20% του ετήσιου τζίρου των φαρμακοβιομηχανιών δαπανάται στην έρευνα και ανάπτυξη. Συνεπώς, τα επιστημονικά δεδομένα σχεδιάζονται, παράγονται και δημοσιεύονται κατά τη βούληση του μεγάλου κεφαλαίου, που κυριαρχεί στο χώρο της Υγείας.
Ακόμα και η ανταλλαγή επιστημονικών απόψεων, η εκπαίδευση και η ενημέρωση των επιστημόνων Υγείας βρίσκονται κατά αποκλειστικότητα στην υπηρεσία των φαρμακευτικών πολυεθνικών ομίλων (π.χ. συνέδρια, ημερίδες, συμπόσια κ.λπ.). Συνεπώς τα δεδομένα και οι αποδείξεις που επικαλείται η βασισμένη σε ενδείξεις ιατρική, είναι εξ ολοκλήρου βασισμένα σε δημοσιεύσεις, οι οποίες βρίσκονται κάτω από τον απόλυτο έλεγχο του κεφαλαίου. Αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει πως πολλά από τα παραγόμενα επιστημονικά συμπεράσματα δεν είναι αποδεκτά και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται στην κλινική πράξη (...)».

Πού συναντιούνται ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ;

Αυτή είναι η μια πλευρά. Η άλλη έχει να κάνει με το πώς το αστικό κράτος συνδέει και αξιοποιεί τα θεραπευτικά πρωτόκολλα, για να περικόψει τις δαπάνες που αφορούν στην Υγεία, χωρίς όμως να πλήττονται τα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών, αφού το κόστος μεταφέρεται κατευθείαν στην τσέπη του ασθενούς. Ας δούμε πώς περιγράφει αυτόν το μηχανισμό το άρθρο της ΚΟΜΕΠ:
«Τα πρωτόκολλα αυτά θα καθορίζουν και τη χρηματική αξία της Κάρτας Υγείας, ενώ οι ασθενείς θα αναγκάζονται να αγοράζουν τις ιατρικές υπηρεσίες και τα φάρμακα, αν αυτές δεν προβλέπονται από το Πρωτόκολλο. Οι αποφάσεις για τη θεραπεία των ασθενών και τελικά για την υγεία των λαϊκών στρωμάτων, θα παίρνονται με βάση τη λογική των περικοπών στις δαπάνες Υγείας και το φάρμακο, αφού κριτήριο είναι το κόστος.
(...) Οι αποφάσεις για τη θεραπεία θα παίρνονται όχι με βάση την ανάγκη των ασθενών, αλλά σύμφωνα με τη λογική των περικοπών στις κρατικές δαπάνες Υγείας και το φάρμακο. Ο άρρωστος θα αποζημιώνεται μόνο για τα φάρμακα και τις εξετάσεις που περιλαμβάνονται στη θεραπευτική ομάδα του πρωτοκόλλου. Στην περίπτωση που του συστήσει άλλα ο γιατρός, ή που θα αναγκαστεί να προσφύγει στον ιδιωτικό τομέα, αφού με βάση τα πρωτόκολλα η θεραπεία θα είναι αναποτελεσματική, θα πληρώνει απ' την τσέπη του.
Οι κατευθυντήριες οδηγίες ή αλλιώς θεραπευτικά και διαγνωστικά πρωτόκολλα θα χρησιμοποιηθούν από τον ΕΟΠΥΥ ως άλλοθι για την περικοπή δαπανών για εξετάσεις, διαγνωστικές προσεγγίσεις, θεραπευτικούς χειρισμούς κ.λπ. από τα ασφαλιστικά ταμεία. Από την άλλη, η ολοένα διευρυνόμενη επιστημονική γνώση θα απαιτεί παραπάνω εξετάσεις και διαγνωστικές μεθόδους, οι οποίες όμως δε θα καλύπτονται από Ταμεία και θα αναγκάζεται ο ασθενής να ανατρέξει στον ιδιωτικό ή στον αποστεωμένο κρατικό επιχειρηματικό τομέα, πληρώνοντας όμως το αντίτιμο.
Με το πρόσχημα της επιστημονικής εγκυρότητάς τους, τα πρωτόκολλα θα αποτελέσουν το δούρειο ίππο για την ποδηγέτηση της ιατρικής πράξης στα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, από τη μια, και τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στον τομέα της Υγείας - Πρόνοιας, από την άλλη.
Δηλαδή, η Κάρτα Υγείας, η οποία θα χορηγηθεί σε όλους τους ασφαλισμένους και θα λειτουργεί ως "πιστωτική" με πιστωτικό όριο, θα παρέχει ορισμένες μόνο υπηρεσίες - εξετάσεις - θεραπείες, που θα είναι προκοστολογημένες και θα καλύπτουν ένα ελάχιστο πακέτο "προνοιακού" χαρακτήρα».
Αυτό το τελευταίο είναι το σημείο «συνάντησης» κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που επιδιώκουν με τη διαχειριστική τους πολιτική είναι να εξασφαλίσουν ένα μίνιμουμ υπηρεσιών Υγείας για όλους, με τη συμμετοχή του κράτους, της Τοπικής Διοίκησης, των ΜΚΟ, των ιδιωτών και με το ελάχιστο δημοσιονομικό κόστος για το κράτος. Από εκεί και πέρα, όποιος έχει χρήμα, θα έχει και την υγεία του. Τη λογική αυτή υπηρετούν και τα «θεραπευτικά πρωτόκολλα», στα οποία συμφωνούν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

πηγή rizospastis.gr

Η υγεία του λαού θυσία στην καπιταλιστική ανάπτυξη

 Η ΕΕ, στο πλαίσιο του τρίτου πολυετούς προγράμματος «Ευρώπη - Υγεία 2014 - 2020», θέτει ως προτεραιότητα τον έλεγχο των χρόνιων νοσημάτων γιατί αυτά έχουν «κοινωνικό, αλλά κυρίως οικονομικό αντίκτυπο». Σύμφωνα με στοιχεία του 2008, το προσδόκιμο επιβίωσης ήταν στα 76,4 για τους άνδρες και 82,4 έτη για τις γυναίκες, αλλά ο μέσος όρος ετών υγιούς ζωής ήταν μόλις 60,9 και 62 έτη αντίστοιχα. Και εξηγεί ότι «(...) Οι σωστές επενδύσεις δε συμβάλλουν μόνο στη βελτίωση της υγείας, αλλά και στην αύξηση της διάρκειας ζωής και παραγωγικής ζωής και στη μείωση των ελλείψεων του εργατικού δυναμικού. Αν οι Ευρωπαίοι έχουν καλύτερη υγεία, θα μπορούν να συνεχίσουν να συμβάλλουν στην οικονομία ως εργαζόμενοι, εθελοντές και καταναλωτές όσο προχωρούν στην ηλικία. Η πείρα των ηλικιωμένων θα είναι επίσης ακόμη περισσότερο απαραίτητη σε έναν πληθυσμό με χαμηλά ποσοστά γεννήσεων».


 Η κακή λοιπόν κατάσταση υγείας επηρεάζει την ανάπτυξη του εργατικού δυναμικού. Να ζούμε περισσότερο και να κρατιόμαστε στα πόδια μας για να μας ξεζουμίζει το κεφάλαιο, να επιτευχθεί ο στόχος της «ενεργού γήρανσης». Μέτρα και παροχές με στόχο να αμβλύνουν τις συνέπειες της καπιταλιστικής οικονομίας και κρίσης στην υγεία του λαού, όχι γιατί τους έπιασε ο πόνος, αλλά γιατί η επιδείνωση των προβλημάτων υγείας τούς κοστίζει! Ανησυχούν για τη χαμένη παραγωγικότητα και την αύξηση των κρατικών δαπανών για υπηρεσίες Υγείας που ξοδεύονται για τα χρόνια νοσήματα. Εχουν μάλιστα προσδιορίσει το κόστος από την κακή κατάσταση της υγείας στο 2,5 % του ΑΕΠ. Γι' αυτό προωθούν την παροχή ελάχιστων και στοχευμένων υπηρεσιών, που να εξασφαλίζει την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, με το ελάχιστο δυνατό κόστος για το κεφάλαιο και το κράτος του. Τα διάφορα αποσπασματικά, ανεπαρκή και περιορισμένα προγράμματα - «υποκατάστατα» των αναγκαίων υπηρεσιών πρόληψης - που εφαρμόζονται από ένα συνονθύλευμα φορέων, κρατικών, δημοτικών, περιφερειακών, επιχειρηματιών, ΜΚΟ, Εκκλησία κλπ. - είναι ενταγμένα στην υλοποίηση αυτής της στρατηγικής της ΕΕ. Παροχή υπηρεσιών κυρίως συμβουλευτικού χαρακτήρα, διαγνώσεις προβλημάτων, αλλά που το μεγάλο μέρος των αναγκαίων εξετάσεων, θεραπειών, φαρμάκων να αποτελούν ευθύνη των λαϊκών οικογενειών να τα αντιμετωπίσουν. 

Διαχείριση της ακραίας φτώχειας Στη στρατηγική της ΕΕ «ΥΓΕΙΑ 2014 - 2020», μεταξύ άλλων, αναφέρονται οι κατευθύνσεις της «διαχείρισης της ακραίας φτώχειας», των «ελάχιστων διαμορφωμένων πακέτων κάλυψης για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες», των «δικτύων ασφαλείας και της ενίσχυσης του εθελοντικού κινήματος» ως εργαλεία για την «άμβλυνση των ανισοτήτων και τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής». Η «άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων» προωθείται με μέτρα περικοπών και την προς τα κάτω σχετική εξίσωση των παροχών ενιαία σε όλους. Στηρίζεται στην πολιτική «αφαιρώ από τους φτωχούς για να δώσω ορισμένες παροχές στους φτωχότερους», για να εξασφαλιστεί και με αυτόν τον τρόπο η «κοινωνική συνοχή». Στην Ελλάδα, αξιοποιήθηκε η φάση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης ώστε να αποκτήσει οργανωμένο, θεσμοθετημένο και μόνιμο χαρακτήρα το «δίκτυο ασφαλείας» που αποτελεί κατεύθυνση της ΕΕ. Η «φιλανθρωπία», ο «εθελοντισμός», οι ΜΚΟ, τα κοινωνικά ιατρεία, οι δράσεις των Δήμων και των Περιφερειών, το ίδιο το κράτος με το πρόγραμμα «Health Voucher» (Εισιτήριο Ελεύθερης Πρόσβασης για τους ανασφάλιστους σε Υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας) πρόσφατα όλοι οι ανασφάλιστοι να μπορούν να απευθύνονται στις υποδομές του ΠΕΔΥ (Πρωτοβάθμιο Εθνικό Δίκτυο Υγείας), αξιοποιήθηκαν ως «μαγιά» και «οχήματα» για να διαμορφωθεί ένα μόνιμο σύστημα παροχών πτωχοκομείου. Δεν είναι τυχαίο ότι καθημερινά έχουν την πολυδιαφημιζόμενη στήριξη - ιδεολογική και πρακτική - από τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα αστικά ΜΜΕ. Φυσικά ούτε λόγος για τους ανασφάλιστους που προσπαθούν να αξιοποιήσουν - και καλά κάνουν - κάθε δυνατότητα προκειμένου να εξασφαλίσουν έστω και υποτυπώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. 

Ομως τόσο οι ανασφάλιστοι όσο και οι ασφαλισμένοι, που έχουν ακόμα λιγότερα από πριν δικαιώματα, πρέπει να πονηρευτούν από τους κάθε λογής «ευεργέτες» που από τη μια στηρίζουν ή και αποτελούν μέρος του συστήματος της εκμετάλλευσης που τους οδηγεί στη σχετική και την απόλυτη εξαθλίωση, και από την άλλη «πουλάνε» φιλανθρωπία. Παροχές ίσα για να μην πεθαίνει κόσμος... Είναι χαρακτηριστικά ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα: Πρόσφατα ο πρόεδρος του «διαδημοτικού δικτύου Υγείας», πρόεδρος του ΙΣΑ και με την ιδιότητα του δημάρχου, σε εκδήλωση για την παράδοση 500 φαρμακευτικών σκευασμάτων στο Κοινωνικό Ιατρείο Αμαρουσίου από πολυεθνική, εξέφρασε την επιθυμία «να μην υπάρχει κανείς πολίτης που δε θα δύναται να λαμβάνει το φάρμακό του». Την ίδια επιθυμία όμως, για να είμαστε δίκαιοι, την έχει και η κυβέρνηση και η πολυεθνική, με την προϋπόθεση όμως να μπορούν οι «πολίτες» να βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη. Διότι αυτό επιτάσσει η ανταγωνιστικότητα, η υγιής επιχειρηματικότητα και η κερδοφορία με τις οποίες συντάσσεται ο δήμαρχος και όλοι οι αντίστοιχοι των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Ακρως αποκαλυπτική είναι και η κριτική που ασκεί το «Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού», το οποίο «τυγχάνει» ιδιαίτερης προβολής από το ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με την κατάσταση στην Υγεία. Σε μία από τις συχνές ανακοινώσεις που εκδίδει, υιοθετεί μια μελέτη του «Lancet» (ιατρικό περιοδικό) που περιγράφει γλαφυρά τις ολέθριες συνέπειες της πολιτικής που εφαρμόζεται στον τομέα της Υγείας και προβάλλει ως αιτία των προβλημάτων την «κλίμακα και την ταχύτητα των αλλαγών που επιβλήθηκαν και περιόρισαν την ικανότητα του δημόσιου συστήματος Υγείας να ανταποκριθεί στις ανάγκες του πληθυσμού, σε μια εποχή αυξημένης ζήτησης». 

Η μετάφραση στα «ελληνικά» αυτής της εκτίμησης που προβάλλει το «κοινωνικό ιατρείο» είναι ότι δε φταίνε τα μέτρα αυτά καθαυτά, αλλά ότι ήταν «απότομα» και σε μεγάλη «κλίμακα». Συνεπώς, αν η εφαρμογή των μέτρων της ίδιας αντιλαϊκής κατεύθυνσης γινόταν σε μικρότερη έκταση, σιγά - σιγά και όχι «εφάπαξ», τότε θα ήταν ανεκτά και χωρίς επιπτώσεις στο λαό! Μάλιστα εγκαλεί την κυβέρνηση γιατί δεν εφαρμόζει την εκτίμησή της ότι με μόλις 700 εκ. ευρώ χρηματοδότηση στο ΕΣΥ θα έχουν «πρόσβαση» τα 3 εκατομμύρια ανασφάλιστοι για να «σωθούν ανθρώπινες ζωές». Να λοιπόν και ο «αγωνιστικός» τρόπος για τη διεκδίκηση του «ελάχιστου», ίσα - ίσα για να μην πεθάνει κάποιος, αυτό ακριβώς που «απασχολεί» και την ΕΕ. Αλλά και η κυβέρνηση αυτό δεν προωθεί με το «άνοιγμα» της δημόσιας ΠΦΥ στους ανασφάλιστους, με ελάχιστα πακέτα παροχών και με την προοπτική παροχής ορισμένων δωρεάν φαρμάκων σε ένα μέρος των ανασφάλιστων με χρόνια νοσήματα; Ολα αυτά δεν ανταποκρίνονται στις ανησυχίες του «Κοινωνικού Ιατρείου», στο πώς θα γίνει ικανό το κράτος να διαχειρίζεται με πιο αποτελεσματικό τρόπο την εξαθλίωση, χωρίς να «ακουμπάει» την αιτία που τη δημιουργεί; Ο ρόλος και το «μείγμα» του ΣΥΡΙΖΑ Ακόμα πιο «προχωρημένα» σχέδια άκουσε κι ενθουσιάστηκε ο Τσίπρας από τον «εκπρόσωπο» του «Ιατρείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης» στο Ρέθυμνο, στο πλαίσιο της πρόσφατης περιοδείας του. Θα δημιουργηθεί, είπε ο εκπρόσωπος του «Ιατρείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης», ένα «πρωτοποριακό πανελλαδικό πρόγραμμα κοινωνικής αλληλεγγύης, με πιλοτική εφαρμογή στο Ρέθυμνο, που θα καταγράφει και θα στηρίζει τους ανασφάλιστους», κάτι δηλαδή σαν τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών. Και όχι μόνον αυτό. Θα διεκδικεί τη δημιουργία ενός «κοινωνικού λογαριασμού» ώστε οι ασθενείς να «επιστρέφουν στα δημόσια νοσοκομεία». Ο Τσίπρας όχι μόνο δήλωσε αλληλέγγυος, αλλά δεσμεύτηκε για το «χρέος» του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους ανασφάλιστους, οι οποίοι αποτελούν «κοινωνικό στίγμα». Κοινωνικός λογαριασμός, λοιπόν, για τους ανασφάλιστους, κάτι παρόμοιο με το πρόσφατο «κοινωνικό μέρισμα» ή και τον «κοινωνικό φόρο» πάνω στα προϊόντα και στις υπηρεσίες που χρησιμοποιεί ο λαός «υπέρ των ανασφαλίστων», και πιθανόν και άλλους παρόμοιους τρόπους από την ομολογουμένως ευρηματική σοσιαλδημοκρατική διαχείριση της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Για παράδειγμα, δεν είναι τυχαίο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θεώρησε νίκη ότι οι ασθενείς δε θα πληρώνουν το χαράτσι των 25 ευρώ στα ταμεία των νοσοκομείων για την εισαγωγή τους, «την ώρα της ανάγκης», αλλά προληπτικά «για την ώρα της ανάγκης» στα ταμεία των ψιλικατζίδικων και των περιπτέρων με την αγορά των προϊόντων καπνού. Διατύπωνε μάλιστα την αγωνία του στη Βουλή ότι δε διασφαλίζεται ότι θα πηγαίνουν για την ενίσχυση των νοσοκομείων! Το «χρέος» του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην υγεία του λαού εξαντλείται στη «διεκδίκηση» σε «ελάχιστες εγγυημένες υπηρεσίες» και φυσικά το «μπιλιετάκι» του λογαριασμού θα συνεχίσει να πηγαίνει στους υπόλοιπους ασφαλισμένους που θα συνεχίσουν να πληρώνουν άμεσα και έμμεσα. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί τις ελάχιστες δωρεάν κρατικές υπηρεσίες, η δε κυβέρνηση προβάλλει ότι ο λαός δε δικαιούται δωρεάν κρατικές υπηρεσίες πέραν του ελάχιστου ορίου. Η διαφορά τους είναι στον τρόπο υλοποίησης της πολιτικής των «ελάχιστων παροχών», πράγμα που δεν αλλάζει την κατάσταση του λαού. «Οχι» στη λογική των μειωμένων απαιτήσεων Δεν υπάρχει αμφισβήτηση ότι αρκετοί υγειονομικοί και άλλοι εργαζόμενοι, με αίσθημα αλληλεγγύης και με ανιδιοτέλεια, συνδράμουν - όσο μπορούν - τους ανασφάλιστους, άπορους κλπ. μέσα από τα «κοινωνικά ιατρεία». Είναι όμως χρήσιμο για τους εθελοντές, τους ανασφάλιστους, για όλο το λαό που υποφέρει, να γίνει καθαρό σε τι αποσκοπούν μέσα από αυτές και άλλες μορφές «κοινωνικής οργάνωσης». Γι' αυτό παραθέτουμε τι είπε ο ίδιος ο Τσίπρας στη ΔΕΘ για τους ανέργους: «...Ο ρόλος όλου αυτού του δυναμικού - των ανέργων - δεν είναι να ζητάει από το κράτος, αλλά να ενεργοποιηθεί το ίδιο, να δημιουργεί συλλογικότητες, νέου τύπου επιχειρηματικές δραστηριότητες. 

Και ήδη έχουμε θετικά παραδείγματα, σε όλη την Ελλάδα αναπτύσσονται κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά σχολεία και άλλες ποικίλες δραστηριότητες, π.χ., εμπόριο χωρίς μεσάζοντες...» Ουσιαστικά αξιοποιεί τον «εθελοντισμό των κοινωνικών ιατρείων, φαρμακείων κλπ.» προκειμένου να μη στοιχίζει στο κράτος η παροχή των ελάχιστων κοινωνικών υπηρεσιών για εξαθλιωμένους, και ταυτόχρονα ως προθάλαμο για τη μετατροπή τους σε κοινωνικές επιχειρήσεις, στη βάση της «νέου τύπου επιχειρηματικότητας». Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να ορθώσουν ανάστημα. Να αντιδράσουν στις παροχές πτωχοκομείου. Να αποτινάξουν τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων στην οποία προσπαθούν να τους εθίσουν. Να αναπτύξουν την πάλη και την αλληλεγγύη που στηρίζει, αφυπνίζει και διεκδικεί σε αντιπαράθεση με την «αλληλεγγύη» που καθηλώνει, αφοπλίζει και οδηγεί στην ενσωμάτωση. Η θέση για την ανάπτυξη αποκλειστικά κρατικού, σύγχρονου και απολύτως δωρεάν πανελλαδικού συστήματος Υγείας - φαρμάκου για όλους πρέπει να αποτελεί κριτήριο συσπείρωσης του λαού, πολιτικής επιλογής και προμετωπίδα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Η ενίσχυση του ΚΚΕ και στις τρεις κάλπες αποτελεί το λαϊκό μονόδρομο, γιατί θα δώσει πνοή στην ανασύνταξη του κινήματος και στην οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας που θα παλεύει για τη ζωή, την αξιοπρέπεια, μέχρι την οριστική απαλλαγή του λαού από τους δυνάστες του. Που θα χαράζει το δικό της, λαϊκό δρόμο ανάπτυξης και θα αξιοποιεί τον πλούτο που παράγει για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. 

 Ελένη ΜΠΑΓΙΑ Συνεργάτρια του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ

ΠΑΡΟΧΕΣ ΥΓΕΙΑΣ - ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ «Προς τα κάτω» η γενική τάση για όλους τους λαούς

Από απεργία των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία της Γαλλίας

Οι σχετικές ευρωπαϊκές κατευθύνσεις αποτυπώνονται στο έγγραφο της Επιτροπής «Επενδύοντας στην Υγεία» και περιλαμβάνονται στη Δέσμη Μέτρων για τις Κοινωνικές Επενδύσεις, η οποία εγκρίθηκε στις 20 Φλεβάρη 2013 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή [Commission Staff Working Document «Investing in Health», Brussels, 20.2.2013 SWD(2013) 43 final].Στη στρατηγική της ΕΕ «Υγεία 2014 - 2020» (που αποτελεί τμήμα της συνολικότερης στρατηγικής «Ευρώπη 2020»), σε εκθέσεις της ΕΕ, καθώς και στο πρόσφατο κείμενο της ελληνικής κυβέρνησης που διατυπώνει τις προτεραιότητες κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας στην ΕΕ, ορίζονται «στρατηγικές, προτεραιότητες και αντίστοιχες επενδυτικές κατευθύνσεις σε τρεις διακριτούς άξονες». Τους άξονες αυτούς και παραδείγματα από την εφαρμογή τους σε κράτη - μέλη της ΕΕ, παρουσιάζει παρακάτω ο «Ριζοσπάστης».

Από την απεργιακή κινητοποίηση στις 28 και 29 Ιούνη του 2011

Οι περικοπές, οι πληρωμές των ασθενών, οι ιδιωτικοποιήσεις είναι προϋποθέσεις ανάπτυξης για την ΕΕ

    

1. Βιωσιμότητα των συστημάτων Υγείας

Στον πρώτο άξονα, προσδιορίζεται η λειτουργία των δομών Υγείας όλων των βαθμίδων με «ριζική αναδιάταξη του υφιστάμενου εθνικού μοντέλου παροχής υπηρεσιών Υγείας, προκειμένου να βελτιωθεί ριζικά η σχέση κόστους - αποτελέσματος» και με «συνεχή μέτρηση της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας (κόστος σε σχέση με το αποτέλεσμα)».
Γι' αυτό οι δημόσιες δομές λειτουργούν με κλειστούς προϋπολογισμούς και οικονομική αυτοτέλεια. Πρέπει να βρίσκουν έσοδα (πληρωμές) και να μειώνεται διαρκώς το κόστος λειτουργίας (υλικά, φάρμακα, μισθοί, ελαστικές σχέσεις εργασίας, εργολαβικά συνεργεία, συγχωνεύσεις κ.ά.). Αναφέρεται για τη «Νοσοκομειακή Περίθαλψη: Εισαγωγή σύγχρονων λειτουργικών μοντέλων (business models) στα νοσοκομεία, αξιολόγηση εφαρμοζόμενων διαδικασιών. Πιλοτικές συγχωνεύσεις εργαστηριακών και διοικητικών μονάδων γειτονικών νοσοκομείων. Αξιολόγηση της απόδοσης των μονάδων του ΕΣΥ βάσει στόχων».

Η «αξιολόγηση» στη Γερμανία

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα νοσοκομεία στη Γερμανία και η αξιολόγηση κλινικών, τμημάτων, δομών. Υπάρχουν 3 κατηγορίες νοσοκομείων: Τα κοινοτικά (κρατικά, κρατιδιακά και δημοτικά), τα νοσοκομεία της Εκκλησίας, ανθρωπιστικών οργανώσεων κ.λπ. και τα ιδιωτικά νοσοκομεία, κυρίως αλυσίδες και όμιλοι, όπου έχουν δημιουργηθεί μονοπωλιακές εταιρείες (π.χ. AMEOS, Klinikum, Vivantes, Sana, Asklepios, Deutscher Orden, Oberberg Kliniken). Οι ιδιωτικοποιήσεις νοσοκομείων συνεχίζονται, κυρίως των κοινοτικών. Εχει προχωρήσει η αγορά ακόμα και πανεπιστημιακών νοσοκομείων, π.χ. από την «Asklepios» το πανεπιστημιακό νοσοκομείο Αμβούργου.
Ανεξαρτήτως κατηγορίας, όλα τα νοσοκομεία λειτουργούν ξεκάθαρα με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, δηλαδή μείωση του κόστους και αύξηση του κέρδους, χωρίς επιδοτήσεις από τον κρατικό ή τον δημοτικό προϋπολογισμό. Σύμφωνα με το σύστημα DRG (Diagnosis Related Group) - στην Ελλάδα εφαρμόζεται ως Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια - γίνεται ένα «γκρουπάρισμα» ασθενών και νόσων, που προβλέπει τη μέση διάρκεια νοσηλείας ανάλογα με την πάθηση, την αιτία εισαγωγής κ.λπ.
Αν ο νοσηλευόμενος παραμείνει παραπάνω από την προβλεπόμενη διάρκεια, θεωρείται πλέον «ζημία» για το νοσοκομείο. Στο τέλος κάθε εξαμήνου γίνεται απολογισμός (αξιολόγηση) των τμημάτων από τη διοίκηση του νοσοκομείου με κριτήρια το πλήθος των ασθενών (πληρότητα), την κερδοφόρα και ζημιογόνα μέση διάρκεια νοσηλείας και αναλόγως λαμβάνονται μέτρα για τα μη κερδοφόρα, όπως μείωση θέσεων ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, μη κάλυψη κενών θέσεων, μη πληρωμή υπερωριών, πιέσεις από το διευθυντή του τμήματος για γρηγορότερη κίνηση ασθενών.
Επομένως, δεν πρόκειται για αξιολόγηση και ανάπτυξη των δημόσιων δομών και υπηρεσιών Υγείας - συνολικά στην ΕΕ, όχι μόνο στη Γερμανία - ανάλογα με τις υπάρχουσες ανάγκες και με εργαλείο την ολοένα εξέλιξη της τεχνολογίας, της επιστήμης, το υπάρχον επιστημονικό κι εργατικό δυναμικό. Αλλά με δεδομένη τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησής τους και με κριτήριο πόσο «αποδοτικές» και «κερδοφόρες» είναι.

Κλείνουν κλινικές και ιατρεία

Στον ίδιο άξονα, της βιωσιμότητας των συστημάτων Υγείας, προβλέπεται «στην Πρωτοβάθμια Υγεία (...) αναδιάταξη των παρεχόμενων υπηρεσιών (τύποι υπηρεσιών και γεωγραφικά σημεία παροχής τους) σε αντιστοιχία με τη ζήτηση». Αν δηλαδή σε ένα νησί, σε ένα χωριό, σε μια κωμόπολη υπάρχουν λίγες χιλιάδες ή εκατοντάδες κάτοικοι γιατί να έχουν παιδίατρο, γυναικολόγο, κ.λπ.; Επίσης, σε μεγάλες πόλεις με δεκάδες χιλιάδες κατοίκους αν υπάρχει Κέντρο Υγείας και μονάδα Υγείας του ΕΟΠΥΥ, γιατί να μείνουν και τα δύο;
Στη Σουηδία, στο προάστιο Husby της Στοκχόλμης τα τελευταία 5 χρόνια έχουν κλείσει: Το ιατρικό κέντρο, το οδοντιατρικό κέντρο, το κέντρο μητέρας και παιδιού κ.ά. γιατί ακριβώς αυτές οι δραστηριότητες στο φτωχό προάστιο δεν επέφεραν ικανοποιητικά έσοδα ούτε για τους επιχειρηματίες, ούτε για το κράτος.
Αντίστοιχο παράδειγμα «επιχειρηματικών» κριτηρίων για τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων έχουμε και από τη Γαλλία. Το 2007 στο πλαίσιο της ρύθμισης Σαρκοζί (Γενική Μεταρρύθμιση Δημόσιων Πολιτικών), το υπουργείο Υγείας εισηγήθηκε το κλείσιμο των μαιευτικών κλινικών δημόσιων νοσοκομείων που πραγματοποιούν λιγότερους από 300 τοκετούς ετησίως, θεωρώντας ότι κοστίζουν υπερβολικά ακριβά. Επίσης, οι χειρουργικές κλινικές οφείλουν να πραγματοποιούν περισσότερες από 1.500 πράξεις ετησίως.
Στην Αγγλία έχουν μειωθεί οι κλίνες στα δημόσια νοσοκομεία κατά 4.000.

Ιδιωτικοποιήσεις και χαράτσωμα των ασθενών

Η βιωσιμότητα των συστημάτων Υγείας προϋποθέτει: «Εκσυγχρονισμό του τρόπου συγκρότησης και εφαρμογής της λίστας φαρμάκων (positive list), αναθεώρηση των επιπέδων συμμετοχής και του τρόπου εφαρμογής για εξειδικευμένα ακριβά φάρμακα» και φυσικά προϋποθέτει «επενδύσεις που θα πραγματοποιηθούν στον Τομέα με τη μορφή συγχρηματοδοτούμενων έργων, ή με άλλες μορφές».
Στη Μαδρίτη, σχεδιάζεται να περάσει σε ιδιώτες η διοίκηση 27 Κέντρων Υγείας (από τα 270 στην περιοχή) με τον ισχυρισμό ότι έτσι θα διασφαλιστούν οι υπηρεσίες Υγείας. Επίσης είναι σε εξέλιξη η ιδιωτικοποίηση 6 από τα 20 μεγάλα δημόσια νοσοκομεία. Η περιφερειακή κυβέρνηση της Μαδρίτης εκτιμά ότι θα εξοικονομήσει 168 εκατ. ευρώ ετησίως, ενώ για μια δεκαετία θα πληρώνει για κάθε Μαδριλένο κατά 20% λιγότερα στην Υγεία.
Επιβλήθηκε συμμετοχή των ασφαλισμένων Ισπανών κατά 10% στην αγορά συνταγογραφούμενων φαρμάκων, με αποτέλεσμα το 16,8% των συνταξιούχων να σταματήσει ορισμένα φάρμακα. Καθιερώθηκε η πληρωμή της μεταφοράς σε νοσοκομείο όταν πρόκειται για μη επείγοντα περιστατικά. Απέσυραν την κάρτα υγείας από τους «παράνομους» μετανάστες, που με τις επίσημες μετρήσεις υπολογίζονται σε 500.000 περίπου, εκ των οποίων 2.700 - 4.600 είναι οροθετικοί.
Στην Αγγλία έγινε η πρώτη ιδιωτικοποίηση δημόσιου νοσοκομείου (Χίντσινγκμπρουκ στο Χάντινγκτον,) με πρόσχημα «τη διάσωσή του από τη χρεοκοπία» με 10ετές συμβόλαιο ανάμεσα στη NHS (Εθνική Υπηρεσία Υγείας) και τη «Circle». Παράλληλα, υπάρχουν πληροφορίες ότι η γερμανική εταιρεία «Helios» βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με το υπουργείο Υγείας για να αναλάβει τη διαχείριση νοσοκομείων, ενώ συζητιέται επίσης το κλείσιμο 20 δημόσιων νοσοκομείων. Στο μεταξύ, η «Southern Cross», η μεγαλύτερη ιδιωτική εταιρεία διαχείρισης οίκων ευγηρίας στη Βρετανία (750 ιδρύματα), βρίσκεται σχεδόν σε πτώχευση και έχει ανακοινώσει το σταδιακό κλείσιμό της.
Στην Κύπρο, από τον Αύγουστο του 2013 οι ασθενείς πληρώνουν στα εξωτερικά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων 3 ευρώ για επίσκεψη σε γενικό γιατρό και 6 ευρώ σε ειδικό γιατρό, όπως επίσης και τέλος 0,50 ευρώ για κάθε χορηγούμενο φάρμακο και για κάθε εργαστηριακή εξέταση μέσω των ειδικών «ενσήμων υγείας», τα οποία προαγοράζει ο ασθενής από τα νοσοκομεία και τα ταχυδρομεία. Οι μετανάστες - πολίτες της ΕΕ και τρίτων χωρών - καταβάλλουν 15 ευρώ για επίσκεψη σε γενικό γιατρό και 30 ευρώ σε ειδικό γιατρό.
Ολοι οι ασθενείς πληρώνουν 10 ευρώ «εισιτήριο» στα επείγοντα. Μάλιστα, στη σχετική εγκύκλιο του υπουργείου Υγείας γίνεται ρητή αναφορά πως πρέπει να εξασφαλίζεται με κάθε μέσο ότι ο ασθενής θα πληρώνει τα 10 ευρώ, είτε ο ίδιος (αν έχει τις αισθήσεις του), είτε το πρόσωπο που τον μετέφερε στο νοσοκομείο, αλλιώς θα ακολουθείται η «νομική οδός» μέσω ειδικής φορολόγησης.

Διαρκής «διαθεσιμότητα», «κινητικότητα», «ελαστικότητα»

Σε μια τέτοια λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών πρέπει να προσαρμοστούν οι εργαζόμενοι στην Υγεία και οι εργασιακές σχέσεις τους. Ετσι προβλέπεται «αναλυτική αποτύπωση και παρακολούθηση όλων των κατηγοριών ανθρώπινων πόρων του Τομέα με αξιοποίηση Βάσης Δεδομένων, προκειμένου να υποστηριχθεί ο ετήσιος και μακροπρόθεσμος προγραμματισμός της απασχόλησής του, σε αντιστοιχία προς τις ανάγκες. Δημιουργία ηλεκτρονικού φακέλου προσωπικού ΕΣΥ με ψηφιοποίηση υφιστάμενου αρχείου». Οι εργαζόμενοι θα είναι σε μια διαρκή «διαθεσιμότητα» και «κινητικότητα», ώστε να προσαρμόζονται στα δεδομένα κάθε στιγμής, αφού δομές και υπηρεσίες θα καταργούνται, άλλες θα παραδίδονται στον επιχειρηματικό τομέα, ενώ τα κενά θα καλύπτονται προσωρινά με «ελαστική εργασία».

    

2. Η Υγεία ως επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο

Σε αυτόν τον άξονα, «στόχος είναι η διατήρηση της υγείας των πολιτών σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο που θα επιτρέπει την ενεργό συμμετοχή του στον παραγωγικό και κοινωνικό ιστό της χώρας». Το «ικανοποιητικό επίπεδο» είναι οι ...«ελάχιστες εγγυημένες» υπηρεσίες, που καμιά σχέση δεν έχουν με την αξιοποίηση των επιτευγμάτων και των δυνατοτήτων της εποχής για όλους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτόν τον άξονα - όπως και στον τρίτο άξονα - γίνεται λόγος μόνο για «δράσεις», «προγράμματα», «παρεμβάσεις», «εκστρατείες ενημέρωσης», δηλαδή αποσπασματικά και βραχυπρόθεσμα προγράμματα για ένα μικρό μέρος του πληθυσμού, κυρίως το εργατικό δυναμικό που έχει τις προϋποθέσεις να ενταχθεί στην παραγωγή.
Είναι ενδεικτικό πως στην Αγγλία, σύμφωνα με ανακοίνωση της Οργάνωσης «Κέντρο Στήριξης Καρκινοπαθών Μακμίλαν», το βρετανικό σύστημα Υγείας (NHS) «ξεγράφει» κάθε χρόνο χιλιάδες καρκινοπαθείς άνω των 65 ετών από τις υπηρεσίες, θεωρώντας ότι είναι «πολύ μεγάλοι» για θεραπεία. Η τύχη και η πορεία της θεραπευτικής αγωγής σε ασθενείς άνω των 65 ετών δεν καθορίζεται πάντα από ιατρικούς παράγοντες, αλλά από την ηλικία τους. Καταγράφονται πολλές περιπτώσεις ηλικιωμένων που αποκλείονται από φαρμακευτικές αγωγές, οι οποίες θα μπορούσαν να αυξήσουν το μέσο προσδόκιμο ζωής ή ακόμη και να θεραπεύσουν εντελώς κάποια ογκολογικά περιστατικά.

    

3. Μείωση των ανισοτήτων στον τομέα Υγείας

Με δεδομένο πως η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει στο DNA της τις κοινωνικές ανισότητες, η ΕΕ ψάχνει τρόπους αυτές να «στρογγυλευτούν». Οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ θεωρούν δεδομένο ότι η Υγεία, η Πρόνοια και το Φάρμακο είναι εμπορεύματα, πεδία επενδύσεων και κερδοφορίας, ότι ο καθένας «αγοράζει» ανάλογα με το πορτοφόλι του. Η ΕΕ, λέγοντας «μείωση των ανισοτήτων», εννοεί να παίρνει από τους φτωχούς και να δίνει στους εξαθλιωμένους. Η χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, η αύξηση των εργοδοτικών εισφορών, η φορολόγηση του κεφαλαίου, αποτελούν εμπόδια στην ανταγωνιστικότητα, στην ανάκαμψη, στις επενδύσεις κ.λπ.
Ετσι, επιβλήθηκε π.χ. 1 ευρώ στους ασφαλισμένους για κάθε εκτέλεση συνταγής, για να εξοικονομηθούν χρήματα για τους ανασφάλιστους, ενώ η επιβολή των 25 ευρώ συμμετοχή στη νοσηλεία θα γινόταν - υποτίθεται - για να δέχονται ανασφάλιστους τα δημόσια νοσοκομεία...
Εξάλλου, τόσο στη χώρα μας, όσο και σε άλλες χώρες, τα κόμματα που προσκυνούν την ΕΕ ως υπηρέτες της καπιταλιστικής ανάπτυξης μιλούν μόνο για «κοινωνικά δίκτυα αλληλεγγύης», για «δίχτυ ασφαλείας», για «ελάχιστα πακέτα» για «ευπαθείς» - και μη - ομάδες. Δηλαδή, ελάχιστες, αποσπασματικές και στοχευμένες υπηρεσίες Υγείας με το ελάχιστο δυνατό κρατικό κόστος.
Αλλωστε, προϋπόθεση για τη «βιωσιμότητα» των συστημάτων Υγείας είναι ο «προσδιορισμός του καλυπτόμενου πληθυσμού και των προσφερόμενων πακέτων κάλυψης, συμπεριλαμβανομένου και του τρόπου και επιπέδου κάλυψης των ανασφάλιστων». Εδώ ξεκαθαρίζεται πως οι ασφαλισμένοι σε καμιά περίπτωση δεν θα έχουν δωρεάν πρόσβαση σε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας, αλλά ένα ελάχιστο πλαφόν παροχών, ανάλογα με το εισόδημα ή τις εισφορές. Φυσικά, για τους ανασφάλιστους είναι ακόμη χαμηλότερο αυτό το επίπεδο, με στοιχειώδεις παροχές «πτωχοκομείου»...

πηγή rizospastis.gr